Od dziś (11.02.2025) w naszym Muzeum można podziwiać obraz Andrzeja Strumiłły – „Rok 1905 w Łodzi”. Dzieło to symbolicznie przedstawia dramatyczne wydarzenia z czerwca 1905 roku, kiedy robotnicy Łodzi chwycili za broń w walce o swoje prawa i wolność.

Obraz ukazuje uzbrojonych robotników z czerwonym sztandarem, barykady oraz ofiary starć, oddając atmosferę determinacji i tragizmu tamtych dni. Powstanie łódzkie było jednym z najbardziej spektakularnych momentów rewolucji 1905 roku, w którym walka o prawa pracownicze przeplatała się z dążeniem do swobód narodowych.

O kontekście historycznym, w jakim powstał obraz opowiedział dr Jacek Konik – kierownik Działu Historii i Badań Naukowych naszego Muzeum.

Serdecznie zapraszamy do Galerii Jednego Obiektu, by na własne oczy zobaczyć to poruszające dzieło sztuki i zgłębić historię łódzkiego zrywu!

Andrzej Strumiłło był artystą wszechstronnym- malarzem, grafikiem, fotografem, rzeźbiarzem, tworzył ilustracje do książek.

Zajmował się również literaturą: pisał wiersze i powieści autobiograficzne. Jego dorobek to ponad 120 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą oraz blisko 150 publikacji.

Urodził się 23 października 1927 roku w Wilnie. W latach 1945-1947 był studentem Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi pod kierunkiem m.in. Władysława Strzemińskiego. Wspominał: „Miałem szczęście, że prosto z głuchej prowincji litewsko-białoruskiej trafiłem do najlepszej szkoły, jak była po wojnie w Polsce: do szkoły Strzemińskiego. (…) Był to prysznic racjonalizmu i porządku, dyscypliny i metodologii w badaniach rozwoju świadomości artystycznej i widzenia”.

Dyplom otrzymał w 1950 roku w Krakowie w Akademii Sztuk Pięknych.

Należał do Grupy Samokształceniowej kierowanej przez Andrzeja Wróblewskiego (razem z Andrzejem Wajdą, Janem Tarasinem, Walerianem Borowczykiem i innymi).

W czasie studiów w Krakowie i zaraz po ich ukończeniu Strumiłło podejmował w malarstwie tematykę typową dla okresu socrealizmu, którą opracowywał w “estetycznej poetyce”.
W 1955 roku Strumiłło uczestniczył w słynnej Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki “Przeciwko wojnie, przeciwko faszyzmowi” w warszawskim Arsenale. Jego” Portret podwójny” został wówczas wyróżniony nagrodą.

Po przeprowadzce do Warszawy w 1956 roku rozpoczął współpracę z Polską Izbą Handlową. Projektował pawilony wystawiennicze i dzięki temu dużo podróżował po Europie i krajach Dalekiego Wschodu. Odwiedził m.in. Nepal, Indie, Japonię, Tajlandię, Wietnam, Mongolię, Chiny, Syrię, Turcję, Syberię i Kaukaz.

W latach 1977-1980 pracował na stanowisku profesora krakowskiej ASP. Był jednym z inicjatorów, a od 1977 roku także organizatorem, interdyscyplinarnych spotkań “Sztuka i środowisko” w Wigrach oraz Międzynarodowego Pleneru Rzeźbiarskiego “Integrart”. W latach 1982-1984 Strumiłło piastował stanowisko kierownika pracowni graficznej przy sekretariacie ONZ w Nowym Jorku.

Po powrocie do Polski osiedlił się w Maćkowej Rudzie nad Czarną Hańczą, gdzie postawił modrzewiowy dom i zajmował się nie tylko pracą twórczą, ale również uprawą roli i hodowlą koni. Tworzył tutaj swoje cykle między innymi o tematyce biblijnej („Stosy”, „Psalmy”) wyróżniające się silnym dramatyzmem i ciemną paletą barw.

Andrzej Strumiłło pozostał aktywny artystycznie do końca życia.

W latach 2008-2020 działała w Suwałkach Galeria Andrzeja Strumiłły, będąca oddziałem Muzeum Okręgowego w Suwałkach, która prezentowała prace artysty z zakresu malarstwa, rzeźby, fotografii
i rysunku

Zmarł 9 kwietnia 2020 roku.